Sunday 30 November, 2008

ಐನೂರು ರೂಪಾಯಿ ಕೊಡುತ್ತೀನಿ......ಏನು ಮಾಡುತ್ತೀರ?

Monday 24 November, 2008

ಎಮ್ಮ ಮನೆಯಂಗಳದಿ

ಎಮ್ಮ ಮನೆಯಂಗಳದಿ
ಬಂದಿತೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಜೀವ
ನನ್ನ ಕಾಲ ಪಕ್ಕ ಇದ್ದು,
ಕಾಣದಂತೆ ನಾನಿದ್ದೆ!

ಅದನ್ನು ಕಂಡ ಕ್ಷಣದಲಿ,
ಬಂತು ಮೊಬೈಲು ಕೈಯಲಿ,
ಸೆರೆಹಿಡಿಯುತ ಅದರ ಚಲನ
ಮನಸಿನಲಿ ಮೂಡಿಸಿದೆ ಕವನ

ಶಂಕರನ ಕೊರಳಲ್ಲಿ ಇರದೇ
ಶಂಕರನ ಮನೆ ಅಂಗಳದಲಿ
ಬಂದಿತೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಜೀವ
ಸದ್ಯ! ಯಾರಿಗೂ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ನೋವ.

Tuesday 18 November, 2008

ಫಿನ್ ಲ್ಯಾಂಡಿಗೆ ಪ್ರವಾಸ (೧) - ಭಾರತಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣ

ಹಿಂದಿನ ಭಾಗ

ಸೋಮವಾರದಂದು ನನಗೆ ವಿಪರೀತ ಸಂತಸವಾಗಿತ್ತು. ಮಧ್ಯಾಹ್ನಕ್ಕೆ ಕಾಯುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ನಾವು ಇಂದು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹೊರಡುತ್ತೇವೆಂದು ಹೇಳಿದೆವು. ಎಲ್ಲರೂ ನಮಗೆ "All the best. Safe journey" ಅಂತ ಹಾರೈಸಿದರು. ನಮಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ security key ಹಿಂದುರುಗಿಸಿ ಪ್ರತಿದಿನ ನಮಗೆ ಶುಭೋದಯ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ Receptionist ಗೆ ನಗು ಮೊಗದಿಂದ, ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟು ಬರ್ತೀವಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆವು. ಆಕೆ ಕೂಡ ನಮಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಸುಖಕರವಾಗಿರಲಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಆನಂತರ ನಮ್ಮ ಹೊಟೆಲಿಗೆ ಬಂದೆವು. ಕೊನೆ ಬಾರಿಗೆ Cupboard, bathroom ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಯಾವೊಂದೂ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲವೆಂದು ಖಚಿತ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡೆ. ನಂತರ ಲಗ್ಗೇಜ್ಜು ಸಿದ್ಧವಿತ್ತು. ನನ್ನ ಮೊಬೈಲಿಂದ ಸ್ವ-ಚಿತ್ರ ತೆಗೆದೆ.

ಈ ಒಂದೇ ಒಂದು ಚಿತ್ರದಲ್ಲೇ ನಾನು Serious ಆಗಿ pose ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ.

ನಮ್ಮ "ಆಸ್ತಿ"ಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು Receptionಗೆ ಬಂದು ನಮ್ಮ ರೂಮಿನ Key (Card) ಹಿಂದಿರುಗಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿಯ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ, ಅವರಿಗೆ ಕೊಡ ಬೇಕಿದ್ದ ಬಾಕಿ ಹಣವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಹೊಟೆಲಿನಾಚಗೆ ಹೋದೆವು. ಅಲ್ಲೊಂದು Taxi ಸಿದ್ಧವಿತ್ತು. ಅದರೊಳಗೆ ಕೂತು, ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗು ಎಂದೆವು. ಆ ಡ್ರೈವರ್ ನಮ್ಮನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತ ಯಾವ ದೇಶ ನಿಮ್ಮದು ಎಂದು ಕೇಳಿದ. ಆಗ ನಾವು "ಭಾರತ"ವೆಂದು ಹೇಳಿದೆವು. ಅವನು ಭಾರತದಲ್ಲಿದ್ದನಂತೆ ಅದರ ವಿಚಾರವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ನಮ್ಮನ್ನು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ತಲುಪಿಸಿದ. ನಂತರ Boarding Pass ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಕಾಲ ಹರಣ ಮಾಡಲು ಒಂದೊಂದು ಅಂಗಡಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಬಂಧುಗಳಿಗೆ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನೂ, ನನ್ನ ಕಚೇರಿಯವರಿಗೆ, "ಮದ್ಯವಿರುವ ಚಾಕೊಲೇಟ್"ಗಳನ್ನೂ ಖರೀದಿಸಿದೆನು.(ಬಹಳ ಬೇಡಿಕೆಯ ಚಾಕೊಲೇಟ್ ಇದು. "Liquor chocolates ತರದೇ ಇದ್ದರೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬರ ಬೇಡ" ಅಂತ ಕೆಲವರು ಹೇಳಿದ್ದರು). ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಲೇಖನಿಗೆ ೫ Euro ಅಂದರೆ ಸುಮಾರು ೩೨೦ ರೂಗಳು! ಇಲ್ಲೂ ಸಹ ನಾನು ಉಷ್ಣಮಾಪಕಗಳನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ.

ನಾವು Immigration ಬಳಿ ಹೋಗುವಾಗ ಒಂದು ಡಿಜಿಟಲ್ ಕ್ಯಾಮರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಆ ಅಂಗಡಿಯವನು, ಈ ಕ್ಯಾಮರಾಗೆ ಇವತ್ತು discount ಇದೆ ಎಂದೆನು. ಕೋಶಿ ಅದನ್ನು ನೋಡಿ, ಈಗ ಖರೀದಿಸೋದು ಸೂಕ್ತ ಎಂದನು. ಹಾಗಾಗಿ ಅದನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದೆ. ಮುಂದಿನ ಅಂಗಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕೋಶಿಯು ತನ್ನ ಮಿತ್ರರಿಗೆ ಎರಡು ಬಾಟಲ್ಲು "Finlandia"ವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ. ಆನಂತರ ನಮ್ಮ ವಿಮಾನ ಹೊರಡುವ ವೇಳೆ ಹತ್ತಿರವಾಯಿತು. ನಾವು ವಿಮಾನವನ್ನೇರಿದೆವು.

ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡಿದರು. ಈ ಚಲನ ಚಿತ್ರ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಭಾರತದ ಕುರಿತಾದ ಒಂದು ಟೆಲಿ ಚಿತ್ರ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡಿದರು. ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಪ್ರಯಣ ಮುಗಿಸಿದೆನು.

ಭಾರತದ ನೆಲಕ್ಕೆ ವಿಮಾನ ಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಿದಾಗ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಒಂದು! ಅಲ್ಲಿಂದ Immigration ಮುಗಿಸಿ, ನನ್ನ ಲಗ್ಗೇಜನ್ನು ತೆಗೆದು ಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಫೋನು ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಸುಖಾಗಮನವನ್ನು ತಿಳಿಸಿದೆ. ನಂತರ ಅವರಿಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವಿಮಾನ ಹೊರಡುವ ಮುಂಚೆ ಕರೆ ಕೊಡುತ್ತೇನೆಂದು ಹೇಳಿದೆ. ನಾವೀಗ Domestic Airpotಗೆ ಹೋಗ ಬೇಕಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ waiting roomಗೆ ಹೋದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ತಿಳಿದ ವಿಷಯವೇನೆಂದರೆ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ Domestic airportಗೆ ಸಾರಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಲ್ಲ. ಸುಮಾರು ೫ ಗಂಟೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆಯೆಂದು. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗು ಅಲ್ಲಿ ದೂರದರ್ಶನ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಕೋಶಿಯು "ತನ್ನವರ" ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಾಯಿದ್ದ. ಆಮೇಲೆ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾವು Domestic airportಗೆ ಬಂದೆವು. ಇಲ್ಲಿ ಕೋಶಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಗಾಬರಿಯಾದ. ಅವನ ಬ್ಯಾಗು ಎಲ್ಲೋ ಕಳೆದು ಹೋಗಿತ್ತು. ಅವನು ನನ್ನ ಕೇಳಿದ ಬ್ಯಾಗಿನ ಬಗ್ಗೆ. ನಾನು ತಿಳಿದಿಲ್ಲವೆಂದೆ. ತಕ್ಷಣ ಬಸ್ಸಿನ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದ. ಆದರೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಆಮೇಲೆ ಅಲ್ಲಿಯ Manager ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಈ ವಿಷಯ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ. ಅವರು International airportಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ, ಬ್ಯಾಗು ಅಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ಖಚಿತ ಪಡಿಸಿದರು.

ಅದನ್ನು ಪಡೆದ ಮೇಲೆ ನಾವು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ವಿಮಾನ ಏರಿದೆವು. ದೆಹಲಿಯಿಂದ ಹೊರಟ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಒಮ್ಮೆ Pilot ಇಂದ ವಿಷಯ ಬಂತು, "Pressure ಏರು ಪೇರು ಆಗುತ್ತಾಯಿದೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಿ. ಸೀಟ್ ಬೆಳ್ಟ್ ಧರಿಸಿ!" ಇದಾಗಿ ಒಂದೆರಡು ಕ್ಷಣದಲ್ಲೆ ವಿಮಾನ ಅಲ್ಲಾಡಿತು. ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಶಂಕರನ್ನು ನೆನೆದೆ. ಸದ್ಯ ಏನೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ!

ನಂತರ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಮನೆಯವರಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ, ಅಲ್ಲಿಂದ ತಂದಿದ್ದ chocolates ತಿನ್ನುತ್ತಾ ದಿನ ಕಳೆದೆನು.

ಅಲ್ಲಿಯ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಲು :

Finland Trip (1)

Wednesday 12 November, 2008

ಫಿನ್ ಲ್ಯಾಂಡಿಗೆ ಪ್ರವಾಸ (೧) - ಭಾನುವಾರದ ಬೀಟ್

ಹಿಂದಿನ ಭಾಗ

ಭಾನುವಾರ ಸುಮನ್ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವುದು ನಿರ್ಧಾರವಾಗಿತ್ತು. ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಮೆಟ್ರೋ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದರಿಂದ ಮೆಟ್ರೋ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುವ ಆಸೆಯಾಯಿತು. ನಮ್ಮ ಹೊಟೆಲಿನಿಂದ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ೧೦ ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ್ನಡಿಗೆ. ಅದರ ಬದಲು ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗೋಣವೆಂದು ನಮ್ಮ ಹೊಟೆಲಿಗೆ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿದ್ದ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ (Rauhalahti) ಹೋದೆವು. ಮೊದಲಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಯ Ticket machine ಇಂದ ಟಿಕೆಟ್ ಪಡೆದು ಸುಮಾರು ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದೆವು. ನಂತರ ನಗರ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ರೈಲನ್ನು ಏರಿದೆವು. ಹೊರಗಿನಿಂದ ಮೆಟ್ರೋದ ಚಿತ್ರ ಇದು.
ಮೆಟ್ರೋ ರೈಲು ಅದೆಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸಿತೆಂದರೆ,

ಮೆಟ್ರೋ ರೈಲಿನ ಆಸನಗಳಲ್ಲಿ Cushion ಇರಲಿಲ್ಲ.ಈ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿ ಹಸಿರು ಅಕ್ಷರದ ಫಲಕವಿದೆ. ಅದು ಮುಂಬರುವ ನಿಲ್ದಾಣವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಅದರೊಳಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯ ಕಳೆಯಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಾವು ನಗರದ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಬಳಿ ಇದ್ದ ಮೆಟ್ರೋ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಇಳಿದೆವು. ಆನಂತರ ನಗರದ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯವರು ಅಲ್ಲಿಯ ಬಸ್ ಸಮಯ ಹಾಗು ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಲು ಒಂದು computer ಇಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅದರೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಳೆದು, ನಾವು ಹತ್ತ ಬೇಕಿದ್ದ ಬಸ್ಸಿನ ಬಳಿ ಬಂದೆವು. ನಂತರ ಬಸ್ಸನ್ನು ಹತ್ತಿ ನಮ್ಮ ಬಳಿಯಿದ್ದ ಟಿಕೆಟನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆವು. ನಂತರ ಮುಂದಿನ ಸಾಲಿನಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು, ನಮ್ಮ ನಿಲ್ದಾಣದ ಹೆಸರನ್ನು ಹೇಳಿ, ಅದು ಬಂದೊಡನೆ ನಮಗೆ ತಿಳಿಸುವುದಾಗಿ ಕೇಳಿಕೊಂಡೆವು. ಈ ಬಸ್ ಹೋದ ದಾರಿಯಲ್ಲೇ ನಮಗೆ ಕಾಣಿಸಿದ್ದು ಹೆಲ್ಸಿಂಕಿಯ ಸೆನೆಟ್. ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುತ ನಮ್ಮ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದೆವು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಸುಮನ್ ಮನೆ ಹುಡುಕುವ ಕೆಲಸ ನಮ್ಮದಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕವರೊಬ್ಬರನ್ನು ನಮ್ಮ ಬಳಿಯಿದ್ದ ಚೀಟಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿ ವಿಳಾಸವನ್ನು ಕೇಳಿದೆವು. ಅವರಿಗೆ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆ ಬಾರದ ಕಾರಣ ತಮ್ಮ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಿ ಹೊರಟು ಹೋದರು. ಈ ವಿಳಾಸ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತಲೋ ಅಥವಾ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆ ತಿಳಿಯದು ಅಂತಲೋ ಹೇಳಿರುತ್ತಾರೆ ಅಂತ ಹೇಳಬಲ್ಲೆ. ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದೊಡನೆ ಸುಮನ್ ವಿಳಾಸ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಆತ ನಮ್ಮನ್ನು ಆದರದಿಂದ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದನು. ಎಲ್ಲಾ ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ ಮುಗಿದ ನಂತರ ನಮಗೆ ತಿನ್ನಲು ಚಿಪ್ಸನ್ನು ಹಾಗು ಕುಡಿಯಲು ಜ್ಯೂಸನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು.

ಹಾಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ, ಸಮಯ ಕಳೆದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಹಸಿವು ಅದನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸ ಬೇಕಾಯಿತು. ನಂತರ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಸುಮನ್ ಹೊರಟನು. ಆಗ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ, "ನೀನು ಮಾಂಸಾಹಾರ ತಿನ್ನುತ್ತೀಯಾ ಇಲ್ವಾ?" ಎಂದು. ನಾನು ಸಸ್ಯಾಹಾರಿಯೆಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಆಗ ಆತ ಮೊದಲು ದಾಲು ಹಾಗು ಅನ್ನವನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದನು. ದಾಲಿಗೆ ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿಯನ್ನೂ ಹಾಕಿದ್ದ. ನನಗೆ ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ ಸೇರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು ಆತನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೆ ಚಿಕನ್ನ್ ತಯಾರಿಸಿದ. ನನಗೆ ಈ ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ ದಾಲ್ ಅಷ್ಟೇನು ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. :( ಆದರೂ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೋವು ಮಾಡ ಬಾರದೆಂದು ಹಾಗೆ ತಿಂದೆನು. ನಮ್ಮ ಊಟವಾದ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಾತಾಡಿ ನಾವು ಹೊರಡಲನುವಾದೆವು. ನಂತರ ಆತ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದವರೆಗೂ ಬಿಟ್ಟನು. ನಾವು Espoo ಇಂದ ಹೆಲ್ಸಿಂಕಿಗೆ ಬಂದೆವು. ಆನಂತರ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮೆಟ್ರೋ ಹತ್ತುವ ಆಸೆಯಾಯುತು. ಹೇಗೂ ೧ ಗಂಟೆವರೆಗೂ ಟಿಕೆಟಿನ ಅವಧಿಯಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಂದ Itäkeskus shopping centreಗೆ ಹೊದೆವು. ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಊಷ್ಣಮಾಪಕದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ತುವಂತಹ ದೃಶ್ಯ ಕಂಡಿತು. ಉಷ್ಣಾಂಶವು +೭ C ಇತ್ತು! ಆ ದಿನ ಭಾನುವಾರವಾದ್ದರಿಂದ ಕೆಲವೇ ಅಂಗಡಿಗಳು ಮಾತ್ರ ತೆರೆದಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡಿ ನಂತರ ನೇರವಾಗಿ Rauhalahtiಗೆ ಬಂದಿಳಿದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡಿ, ನಮ್ಮ ಹೊಟೆಲಿನ ಮುಂದಿನ ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕೆಲವು ಫೋಟೋಗಳನು ತೆಗೆದೆವು.
ಊಷ್ಣಾಂಶ ಹೆಚ್ಚಿರೋದಕ್ಕೆ ಇದೇ ಸಾಕ್ಷಿ! ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದ ಮೇಲೆ, ಹೊಟೆಲಿಗೆ ಬಂದ ಇನ್ನುಳಿದ ಪ್ಯಾಕಿಂಗ್ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿದೆ. ಆನಂತರ ನಮ್ಮ ರಾತ್ರಿಯ ಭೋಜನ ಮಾಡಿದೆವು. ನಾವು ತಂದಿದ್ದ MTR ಪದಾರ್ಥಗಳು, Maggi, ಸಿಹಿ, ಹಾಗು ಖಾರದ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಅಂದಿನ ದಿನಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟೇ ಇತ್ತು.

ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಚಾರಗಳು:

ಅಲ್ಲಿ ಸತತ Snowfall ಇದ್ದಿದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಓಡಾಡುವಾಗ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರ ಬೇಕಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಯ ನೆಲ ತುಂಬಾ ಜಾರುವಂತಿತ್ತು. ನನ್ನ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಜಾರಿ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ!

ಪ್ರತಿದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಮಂಜನ್ನು ಎತ್ತುವ ಕೆಲಸ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಕೆಲವರನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ನೇಮಿಸಿರುತ್ತಾರೆ.

ನಾವು ಹೊಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದ ಇದ್ದಿದ್ದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿಯ Waiters ಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮ ಮುಖ ಪರಿಚಯವಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಒಂದು ದಿನ ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಬಂದು"ನೀವು ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದ ಇಲ್ಲಿದ್ದೀರ. ನಿಮ್ಮಿಂದ ಏನಾದರು ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆ ಪಡೆಯ ಬೇಕೆಂಬ ಹೆಬ್ಬಯಕೆ ನಮ್ಮದಾಗಿದೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿ, Feedback Form ಕೊಟ್ಟು, ಅದನ್ನು ಭರ್ತಿ ಮಾಡಿಯೆಂದು ಹೇಳಿದಳು. ನಾವು ಅದನ್ನು ಭರ್ತಿ ಮಾಡಿದೆವು. ಅವರ ಪೈಕಿ ಕೆಲವರು ವೃದ್ಧೆಯರೂ ಇದ್ದರು. ಕೆಲವರು ಹದಿ ಹರೆಯರೂ ಇದ್ದರು.

ಇದು ಮುಖ್ಯವಾದ ಘಟನೆ. ಪ್ರತಿಸಲವೂ ನನ್ನ ರೂಮಿನ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುವಾಗ ತಪ್ಪದೆ Shock ಹೊಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ Shock ಹೊಡೆಯದೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು! ಅದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮೊದ ಮೊದಲು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬಾಗಿಲ ಹ್ಯಾಂಡಲ್ಲನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದೆ ಆದರೂ Shock ಪ್ರಮಾಣ ಎಂದಿನಂತೆಯೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯಲು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ Gloves ಬಳಸುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ.


ಪ್ರತಿ ನಿತ್ಯವೂ ನನ್ನ ರೂಮನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸುತ್ತಾಯಿದ್ದರು. ಮಡಿಸದೇ ಇದ್ದ ಹೊದಿಕೆಗಳು ಮಡಿಸಿದಂತಿರುತ್ತಿತ್ತು.

ನಮಗೆ ಒದಗಿಸಿದ "Mini Bar" ನಲ್ಲಿ "ಬಾಟಲ್ಲು"ಗಳ ಜೊತೆಗೆ ನಾನು ಕುಡಿಯ ಬಹುದಾದಂತಹ ಬಾಟಲ್ಲುಗಳೂ ಇದ್ದವು. ಅಲ್ಲದೆ Chocolates ಇದ್ದವು. ಯಾವುದನ್ನೂ ಉಪಯೋಗಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ, ಒಂದು Fridge ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರು ಅವರು ತಂದ ತಿನಿಸುಗಳನ್ನು ಅದರೊಳಗೆ ಇಡುತ್ತಿದ್ದರು. ನಮಗದು ತಿಳಿಯದೆ ಒಂದು ದಿನ ಯಾರೋ ತಂದಿಟ್ಟಿದ್ದ ಪೈನಾಪಲ್ ಜ್ಯೂಸನ್ನು ಕುಡಿದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆವು. ಇದನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಘೋರವಾದ ಪಾಪ ಮಾಡಿದೆವೇನೋ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಲ್ಲಿಯ Otto (ATM) ನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ೨೦ Euroಗಳನ್ನು withdraw ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ದುಡ್ಡಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವ ಮುಂಚೆಯೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಲ್ಲೂ Card!

ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿದಿನವೂ ತಪ್ಪದೇ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾನೂ ಕೂಡ ತಪ್ಪದೆ ಆಪಲ್, ಬಾಳೆಹಣ್ಣು, ಆರೆಂಜ್ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾ Suomi ಭಾಷೆಯ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಒಂದು Oven 40 Euros, Camera 210 Euros, 1 Shirt 25 Euro, ಇತ್ಯಾದಿಗಳು. ನಮ್ಮ ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ TV ಸಹ ಇತ್ತು.

ಅಲ್ಲಿಯ Tramನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಬೇಕು ಅನಿಸಿತ್ತು ಆದರೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ.


ಅಲ್ಲಿಯ ರಸ್ತೆ ದಾಟುವಾಗ, ಹಸಿರು ದೀಪವಿದ್ದಾಗಲೇ ದಾಟುತ್ತಾಯಿದ್ದೆವು. ಒಮ್ಮೆ ನಾವು ಬಹಳ ಕಾಲ ನಿಂತಿದ್ದರೂ ಹಸಿರು ದೀಪವು ಹತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಅಲ್ಲಿಯ ಕಾರ್ ಸವಾರನೊಬ್ಬ ನಮಗೆ ಕೈ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿ, ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು Switch ಒತ್ತಲು ಹೇಳಿದ. ಆನಂತರ ನಮಗೆ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಹಸಿರು ದೀಪ ಹತ್ತಿ, ರಸ್ತೆ ದಾಟಿದೆವು.


ಈ ಚಿತ್ರದ ಎಡ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿದರೆ ಸೈಕಲ್ ಚಿತ್ರವಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ Footpath ಮೇಲೆ ಸೈಕಲ್ ಹೋಗುವ ಪಥ ಕೂಡ ಇದೆ.

ಅಲ್ಲಿಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೊಟೆಲು, ಕಚೇರಿ, ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸರ್ವದಾ ಬಿಸಿ ನೀರು ಇರುತ್ತದೆ. ಅದಲ್ಲದೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲೂ Room Heater ಇರುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ರೂಮೊಳಗಿನ ಉಷ್ಣಾಂಶವು ೨೫ರ ಆಸು ಪಾಸು ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಅನುಭವವೇ
"ಹೊಟೆಲ್
ಒಳಗೂ, office ಒಳಗೂ
ಕಾಲಿಟ್ಟರೆ ಸಾಕು
ಬದುಕುವುದು ನನ್ನ ಜೀವ " ಈ ಸಾಲುಗಳಾಗಿ ಬಂದಿದೆ.

Thursday 6 November, 2008

ಫಿನ್ ಲ್ಯಾಂಡಿಗೆ ಪ್ರವಾಸ (೧) - ಶನಿವಾರದ ಅಲೆದಾಟ

ಹಿಂದಿನ ಭಾಗ ಇಲ್ಲಿದೆ

ಶನಿವಾರ ನಮಗೆ ಅತಿಯಾದ ಉತ್ಸಾಹವಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ಕೊನೆಯ ವಾರಾಂತ್ಯ. ಇನ್ನೆರಡು ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ಕಳೆದರೆ, ನಾವು ದೆಹಲಿಗೆ ಹಾರುವ ವಿಮಾನದೊಳಗೆ ಕೂರ ಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಯಾರ್ಕ್ಕೊ ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೆಲವು ತಾಣಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಹೋದೆವು. ಹೊಟೆಲಿನ ಪಕ್ಕದ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಾಯಿದ್ದೆವು. ನಾವು ರಸ್ತೆ ದಾಟುವ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ ಆಕಡೆಯಿಂದ ಒಂದು ಕಾರ್ ಬರುತ್ತಾಯಿತ್ತು. ನಾವು ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತೆವು. ಆಗ ಆ ಕಾರಿನಲ್ಲಿದ್ದವರು, ಕಾರನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು. ನಾವು ಅವನು ಸಾಗಲಿ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರೆ, ಆತ ನಮಗೆ ಕೈ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿ, "ನೀವು ಮೊದಲು ಹೋಗಿ" ಎಂದನು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಅತೀಯಾದ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡೋರು ಯಾರು ತಾನೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, "ನೀವು ಮೊದಲು ಹೋಗಿ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ? ಈ ಕಾರಿನ ಅನುಭವ ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರವಾದದ್ದಲ್ಲ. ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಹೀಗಾಗಿದೆ.


ನಾವು chocolates ಖರೀದಿಸಲು ಒಂದು ಮಾಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಯಿದ್ದೆವು. ಆಗ ಅಲ್ಲಿಯ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಮಂಜಿನ ಪ್ರಮಾಣ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು. ಕೆಲವು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ +೪ C ಗೂ ಉಷ್ಣಾಂಶವಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಕಾಣಿಸುತ್ತಾಯಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಎರಡನೆ ವಾರದಲ್ಲಿ ಬಿಳಿ ಮರಳಿದ್ದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲೇ ಈಗ ಹುಲ್ಲು ಕಾಣಲಾರಂಭಿಸಿತು.
ನಾವು ಆ ಮಾಲಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಸಮಯ ಕಳೆದು, chocolatesಗಳನ್ನು ಕೊಂಡೆವು. ನಂತರ ಹೆಲ್ಸಿಂಕಿಯ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಹಾಗು ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡಲು ಹೋಗುವಾಗ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದ ದೃಶ್ಯವಿದು. ಒಬ್ಬ ನಿರುದ್ಯೋಗಿ, ತನ್ನ ಗಿಟಾರನ್ನು ಹಿಡಿದು ಸಂಗೀತ ನುಡಿಸುತ್ತಾಯಿದ್ದ. ಆತನಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರು ಹಣ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾಯಿದ್ದರು. ಈತನ ಹಾಗೆ ಇನ್ನು ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನರ ಜೀವನದ ಅಲ್ಪ ಭಾರವನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯ ಸರ್ಕಾರ ಹೊತ್ತಿದೆ. ನಿರುದ್ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಸರ್ಕಾರವು ಮಾಸಿಕ ೫೦೦ Euroಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ನಾವು ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ, ಅಲ್ಲಿ ಫೋಟೋಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಾಯಿದ್ದೆವು. ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾಯಿದ್ದಾಗ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದದ್ದು "Namaskaar" (ಭಾರತದ ಹೊಟೆಲ್) ನಾವು ಅಲ್ಲಿಗೇನು ಭೇಟಿ ನೀಡಲಿಲ್ಲ.

ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದ ಎದುರು, Skating ಆಡುತ್ತಾಯಿದ್ದ ಮಂದಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಳೆದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ವಯಸ್ಸಿನವರಿದ್ದರು. ಕೆಲವು ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು ಅತ್ಯುತ್ಸಾಹದಿಂದ ಆಡುತ್ತಾಯಿದ್ದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಭಯಗೊಂಡಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿಂದ ನಾವು Metro ಸಾರಿಗೆ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಸಾಗಿದೆವು. Metro complex ಒಳಗೆ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ತಲುಪುವ ಮುನ್ನ ಅನೇಕ ಅಂಗಡಿಗಳು ಇದ್ದವು. ಎಲ್ಲಾ ಅಂಗಡಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇದೂ ಸಹ ಇತ್ತು.
ಇದರೊಳಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದೆವು ಏನಾದರು ಕೊಳ್ಳ ಬಹುದೇ ಎಂದು. ಆದರೆ ನಮಗೆ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ವಸ್ತುಗಳೆಲ್ಲಾ ದುಬಾರಿ ಎನಿಸಿತು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ೧೦- ೨೦ ರೂಗಳಿಗೆ ಸಿಗುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೇ ಇಲ್ಲಿ ೫ Euro, ೮ Euroಗೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಾಯಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಭಾರತದ ಮುಖಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಹಿಂದಿರುಗಿದೆವು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿದು, ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು ಹೊಟೆಲಿಗೆ ಹೋದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ತಿನ್ನೋಕೆ ಏನಾದರೂ ಸರಿ, ಸಸ್ಯಾಹಾರ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ಎಂದಿದ್ದೆ. ಹೋಟೆಲಿನವನಿಗೆ, ಸಸ್ಯಾಹಾರ ತಿನಿಸು ಏನಿದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಆಗ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು ತಿನಿಸನ್ನು ತೋರಿಸಿದ. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕೇಳಿದೆ ಇದು ಸಸ್ಯಾಹಾರ ತಾನೆ? ಎಂದು. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು ಹೌದು ಎಂದ. ಅದರ ಹೆಸರನ್ನೂ ಕೇಳದೆ, ಅದರ ದರವನ್ನೂ ನೋಡದೆ, "ಅದನ್ನೇ ಒಂದು ಪ್ಲೇಟ್ ಕೋಡು" ಎಂದೆ. ಅದರ ದರ ೮ - ೯ Euro ಇತ್ತು ಅಂತ ನನ ಜ್ಞಾಪಕ. ಅನ್ನ, ಸಾಂಬರು, ಅದರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೊಂಡವನ್ನು ಹೋಲುವಂತಿದ್ದ ಒಂದು ತಿನಿಸಿತ್ತು. ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಂದು, ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟೆವು.

Metroವು ಭೂಮಿಗಿಂತ ಸಾಕಷ್ಟು ತೆಳ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು. ತಲುಪಿದ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದೆವೆಂದರೆ:

ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ೨ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಒಂದು ಮೆಟ್ರೋ ರೈಲು ಬರುತ್ತಾಯಿತ್ತು. ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಸಮೂದಿಸುತ್ತಾಯಿದ್ದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಬರುತ್ತಾಯಿತ್ತು. ಬಂದ ತಕ್ಷಣವೇ ಅದರ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆದು, ೧೫-೨೦ ಸೆಕೆಂಡಿನೊಳಗೆ ಶಬ್ದ ಮಾಡಿ, ಬಾಗಿಲನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ, ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಾಯಿತ್ತು. ಆ ಮೆಟ್ರೋದ ಚಾಲಕರ ಪೈಕಿ ಹೆಂಗಸರೂ ಇದ್ದರು.

ಮೆಟ್ರೋದಿಂದ ಹೊರ ಬಂದಾಗ, ಕೆಲವು ಪೋಲೀಸರು ಒಬ್ಬ ಕಳ್ಳನನ್ನು ಹಿಡಿಯುವ ದೃಶ್ಯ ನೋಡಿದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತಾಯಿದೆ ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟರು. ನನ್ನ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕೆಲಸವೇ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ! ನಂತರ ಅಲ್ಲಿಯ ನಗರದ ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರವಾಸಿ ತಾಣದ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಲ್ಸಿಂಕಿಯ ಟೂರ್ ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ನೋಡಿದೆವು. ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೆ ಪೋಸ್ಟ್ ಆಫೀಸ್ ಇತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದೆವು. ಕೋಶಿಯು "ತನ್ನವರಿಗೆ" ಬೇಕೆಂದು ಕೆಲವು Stamps ಹಾಗು ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್ ಖರೀದಿಸಿದ. ನನಗೆ Stampಗಳಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಹೆಲ್ಸಿಂಕಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲಂತೂ ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಗೊಮ್ಮೆ ಉಷ್ಣಾಂಶ ನೋಡುವುದು ರೂಢಿಯಾಗಿತ್ತು. ಕಚೇರಿಗೆ ಬಂದೊಡನೆ, http://weather.yahoo.com ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ, ತಕ್ಷಣದ ಉಷ್ಣಾಂಶ ತಿಳಿಯುತ್ತಾಯಿದ್ದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಲ್ಲೊಂದು ಉಷ್ಣಮಾಪಕ ಖರೀದಿಸೋಕೆ ಮುಂದಾದೆ. ಎರಡು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ವಿನ್ಯಾಸದ ಉಷ್ಣಮಾಪಕವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದೆ. ಎರಡರಲ್ಲೂ ಒಂದೇ ಸಮನಾದ ಉಷ್ಣಾಂಶವಿರಲಿಲ್ಲ! ಯಾವುದು ಸರಿ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತ ತಿಳಿಯದೆ ಅದನ್ನು ಖರೀದಿಸುವ ಆಸೆ ಬಿಟ್ಟೆ!

ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿದ್ದದ್ದು "Kamppi". ಈ ಪ್ರದೇಶವು ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ಹೋಟೆಲಿಗೂ ಮಧ್ಯ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಇಲ್ಲೂ ನಾವು ಏನನ್ನೂ ಖರೀದಿಸದೆ ಸಾಗುತ್ತಾಯಿದ್ದೆವು. ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಆಟಗಳನ್ನು ಆಡುತ್ತಾಯಿದ್ದರು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಕಾಲ ಕಳೆದೆವು. ನಾವು ಕಡೆಯ ಮಹಡಿ ಹತ್ತಿದಾಗ ಜನರು ಗುಂಪು ಅವರತ್ತ ಸಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ವಿಪರೀತ ಕಿರುಚಾಟವಿತ್ತು. ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಫ್ಯಾಶನ್ ಶೋ ನಡಿಯುತ್ತಾಯಿತ್ತು. ಅಂಗನೆಯರು ಬೆಕ್ಕಿನ ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾಯಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿದ್ದವರ ಕ್ಯಾಮರ ಹಾಗು ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಕೆಲಸ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಒಂದು ಅದ್ಭುತವಾದ ಫ್ಯಾಶನ್ ಶೋ ನೋಡಿದೆ. ನಂತರ ಅಲ್ಲಿ ಕುಣಿತವೂ ಇತ್ತು. ಎಲ್ಲದರ ವಿಡಿಯೋ ಮುಂದಿನ ಪೋಸ್ಟ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಕುತ್ತೇನೆ. ಇದನ್ನು ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊಟೆಲಿಗೆ ಬಂದು ನನ್ನ Packing ಶುರು ಮಾಡಿದೆ. ಆ ರಾತ್ರಿ "Terminator" ಸಿನೆಮಾ ನೋಡಿದ ನೆನೆಪು.